SERVIË

Tijd voor een update! Eerst even onze laatste week in Budapest samenvatten, want die week hebben we niet stil gezeten! De laatste week in Budapest was ons pastoraal bezoek er en hebben we een goede opbouwende tijd met hen gehad. Eén avond zijn we uit eten geweest in ‘Grandma’s Kitchen’. Het voelde ook echt alsof we bij grootmoeder thuis aten! Daarnaast hebben we deze week nog een etentje gehad, deze keer thuis, we hadden gekookt voor de medewerkers om hen te bedanken voor onze tijd daar.

Verder hebben we gebeden op het heldenplein en hebben we een gebedswandeling gemaakt door een straat die ook wel de ‘Champs Elysees’ van Budapest wordt genoemd. We hebben vooral voor de stad en mensen die in Budapest wonen gebeden.

Ook zijn we deze week naar een meidengevangenis geweest. Hier zaten meiden van 17/18 jaar vast voor diefstal en zelfs moord. We hebben met hen het evangelie kunnen delen en we hebben enkele dramastukken kunnen laten zien. Sommige meiden waren echt aangeraakt!

De laatste avond hebben we kipnuggets uitgedeeld aan de daklozen, de daklozen waren er super blij mee en uit alle hoeken kwamen ze aangerend, binnen drie minuten was alles op!

Op zaterdag zijn we vertrokken richting Servië, in ons Hongaarse huurbusje. Bij de grens keken ze wel even raar op toen we aankwamen met dat busje met daarin Belgen, Noord-Ieren en Nederlanders die op weg waren naar Servië. Maar ze hebben ons doorgelaten!

 

Etentje in 'Grandma's Kitchen'

Etentje voor de staff

Optreden gevangenis

 

Op dit moment zijn we dus in Servië, we verblijven hier in een oranje huis, dat doet ons Nederlanders natuurlijk goed!! De basis hier wordt ook gerund door een Nederlands echtpaar.

 

 

We hebben hier al een paar dagen mogen genieten van de sneeuw en hebben al gesleed, een wedstrijd wie de grootste sneeuwpop kon maken gedaan en een sneeuwballen gevecht gehouden! We horen dat het bij jullie ook behoorlijk sneeuwt en vriest, al aan het schaatsen? Geniet er van in ieder geval!

 

Gewonnen met de grootste sneeuwpop

 

Op onze vrije dag zijn we naar een traditioneel houten dorpje op een berg geweest, leuk om eens te zien! Dit dorpje is nagebouwd en er worden veel films opgenomen. Vanaf dit dorpje konden we een weg zien waarlangs nog steeds mensenhandel plaatsvindt. We hebben vanaf het dorpje gebeden dat de mensenhandel daar zou stoppen.

Verder hebben we een gezellige avond gehouden, we hebben spelletjes gedaan en film gekeken. We deden het spel dat je geen ja en geen nee mocht zeggen. Jelle en ik stonden tegenover elkaar en moesten praten over het onderwerp kinderen krijgen, Jelle vraagt: ‘Wil je kinderen?’, Jody zegt: ‘Ja!’. Ik had het spel dus niet zo goed begrepen ;)!

 

 

De meeste mensen zijn hier Orthodox, in de kerken draait het vooral om tradities. Mensen weten vaak niet hoe ze een relatie met God kunnen aangaan. Ook weten ze niet hoe ze zelf kunnen bidden, maar bidden ze vaak een priester na. Wanneer iemand wel een relatie met Jezus heeft wordt dit door de omgeving niet altijd geaccepteerd. Dit vertelde een Servisch gezin waarbij we op huisbezoek waren. De man uit Servië en zijn vrouw uit Roemenië werken hier als zendelingen. Wij hebben ze kunnen bemoedigen tijdens het huisbezoek en voor hen kunnen bidden. Het grappige was dat Manuel uit de kerk bleek te komen die de vrouw van het gezin jaren lang financieel had ondersteund in haar zendingswerk.

 

 

We doen hier veel aan vriendschapsevangelisatie, hierbij worden er vriendschappen opgebouwd en vanuit die vriendschappen kan het evangelie worden gedeeld. Wij besteden hier dus ook veel tijd aan het opbouwen van vriendschappen door met mensen wat te gaan drinken in cafeetjes. Ik (Jody) heb inmiddels al een paar keer samen met Alex met een paar meiden afgesproken die heel geïnteresseerd zijn in het evangelie. We hebben echt gave diepgaande gesprekken met hen en ze stellen ons vragen over hoe het is om een relatie met God te hebben, want dit kennen zij dus niet vanuit hun traditionele achtergrond. Het is gaaf dat wij ze de andere kant kunnen laten zien, dat God een God van liefde is, die graag contact met mensen heeft! Gisteravond hebben de meiden ervoor gekozen om een relatie met God aan te gaan en hebben we samen gebeden, echt super!

 

 

Ook hebben Alex en Sara als christenen in een zen/boeddhistisch café een avond gezongen, terwijl dat wij ondertussen contact legden met mensen. Het was goed om te doen, veel mensen hebben echt genoten van de semichristelijke muziek en van de gesprekken! De mensen zeiden dat ze echt vonden dat er een goede sfeer hing!

 

 

Verder zijn we hier vooral bezig met het bidden voor de stad. We hebben een gebedswandeling gemaakt en zijn naar het hoogste punt met een prachtig uitzicht geweest om vanaf daar te bidden.

 

 

Gisteren zijn we naar Srebrenica in Bosnië geweest. In Srebrenica zijn in juli 1995 meer dan 8000 mensen gedood door mensen uit Servië, onder andere door mensen uit Uzice, waar wij nu verblijven. Vrijwel tweederde van de Bosnische moslim mannen uit de omgeving van Srebrenica zijn gedood, terwijl de mannen dachten veilig te zijn in de vrije zone, die door de VN werd bewaakt. De VN macht daar bestond uit Nederlandse soldaten. Er bestaan verschillende verhalen over hoe het komt dat de VN de veiligheid van de mensen niet meer heeft kunnen/willen bewaken. Wat waar is dat weten wij ook niet, maar een feit is dat er heel veel onschuldige mensen zijn omgekomen!

Wij hebben in Srebrenica het oorlogsmonument en de oude stad bezocht. De gids die ons rondleidde was zelf op het nippertje aan de dood ontsnapt, maar hij heeft vele familieleden verloren. Erg indrukwekkend om zijn verhaal te horen. In Srebrenica hebben wij gebeden voor onder andere de nabestaanden, want er zijn vele vrouwen en kinderen achtergebleven zonder man, vader of zoon.

 

Srebrenica

Restanten van de oorlog

Hier verbleven de Nederlandse soldaten

Normaal stonden hier de Nederlandse oorlogsvoertuigen, maar toen er vele vluchtelingen kwamen naar de vrije zone, verbleven hier meer dan 6000 mensen

 

Weetjes:

• Het traditionele eten hier is erg lekker, het zijn namelijk mega hamburgers!

 

• De Servische taal lijkt erg op Russisch, dus sommige dingen begrijpen we in het Servisch.
• Jelle heeft houtgehakt bij een oude man, zo hoeft hij het houthakken van World Servants toch niet helemaal te missen.
• De mensen hier zijn erg open en willen graag een praatje met je maken.
• We hebben hier geen internet in huis, we doen er wel alles aan om toch een internetsignaal op te pikken.

 

• We zijn al op de helft van onze outreach, de tijd gaat (te) snel.
• In de cafés mag nog gerookt worden, dus elke avond ruiken we als een schoorsteen.
• Alex en Arlen wilden de sneeuwman aanvallen, maar de sneeuwman vocht terug.
• Wanneer je hier chocolademelk besteld krijg je chocoladepudding.
• Vandaag reden we de grenspost van Bosnië voorbij, zonder dat we het door hadden. Toen we in de achteruitkijkspiegel keken, stond de douanebeambte op de weg te springen en te zwaaien dat we onmiddellijk terug moesten komen, oeps!
• Gisteren was het hier echt een lentedag, het was 18 graden!

 

Aankomende zaterdag reizen we weer terug naar Budapest. Hier zullen we twee nachtjes blijven en op maandag zullen we met ons nieuwe busje doorreizen naar Tirgu Mures in Roemenië.